Ik las onlangs een interessant artikelover hoe de drie hoofdmaaltijden (ontbijt, middag- en avondmaal) langzaam maar zeker plaats moeten ruimen voor snacks in Amerika. En Amerikanen zouden Amerikanen niet zijn als ze hier geen sensationele benaming voor zouden uitvinden, namelijk de “snackification of America“. Wat bedoelen ze hiermee, en hoe zit dat met onze eigen snackgewoontes?
“Snackification” : hippe term voor tussendoortjes. Heel veel tussendoortjes.
Blijkbaar heeft Wall Street Journal onlangs een artikel gepubliceerd over dit groeiend fenomeen in de VS.
Daarin zeggen ze o.a dat tussendoortjes voor veel Amerikanen geen tussendoortjes meer zijn, maar werkelijk hoofdmaaltijden op zichzelf worden. Consumentenonderzoek dat vorig jaar gevoerd werd, wees uit dat 48% van de Amerikanen wel eens maaltijden overslaat. Bovendien beweerde ongeveer 63% dat ze hoegenaamd nog geen idee hebben van wat ze gaan eten, zo ongeveer een uur voor de maaltijd. Ze noemen het zelfs een “revolutie” en halen hier enkele redenen aan die tot de “snackification” hebben geleid. Een van de redenen volgens de Journal is onze steeds groter wordende hectische levensstijl. “On the go” producten worden steeds meer de norm in Amerika en voedselproducenten maken hier gretig gebruik van. De voorbije jaren is er een duidelijke stijging in de verkoop van snackrepen, noten, chips en dergelijke.
Een hele dag eten? Euh, waar kan ik mij inschrijven?
Is heel de dag door eten nu eigenlijk gezonder dan je te beperken tot drie grotere maaltijden per dag? Meh. Een echte consensus is er alleszins niet in de wondere wereld der wetenschap. Dit komt natuurlijk door de subjectieve interpretatie van het hele “snack”-gebeuren. Een voorbeeld: Als je 6 keer per dag een een kleine portie “gezond” eet, lijkt me dit uiteraard beter dan 3 keer per dag een vettige hamburger te eten. Gezond verstand heet dat, beste lezer. Maar of 6 keer per dag iets gezonds en kleins eten beter is dan 3 keer een grotere hoeveelheid gezond voedsel, dat vroeg ik me wel af. Dus ben ik wat gaan rondneuzen. Ik moet zeggen dat er toch wel wat dingen zijn die telkens weer terugkomen:
1.Grote porties rekken je maagwand uit
Als je maar drie keer per dag iets eet, maar die “iets” is een grote hoop voedsel, dan ontstaat er druk op de spierlaag, bindweefsellaag en slijmvlieslaag van je maagwand. Als je heel regelmatig zulke grote porties gaat eten, dan heeft dit een uitgerekte maagwand tot gevolg. Say what? Een lekkere, uitgelubberde maagwand dus. Dat is wat ik er van onthoud. Ik denk dat ik in het vervolg nee zeg tegen die tweede portie spaghetti van de mama. Yikes.
2.Stabielere bloedsuikerspiegel door vaker te eten
Meerdere keren per dag een kleine hoeveelheid voedsel consumeren, is gunstiger voor je bloedsuikerspiegel. Dit komt omdat er dan minder schommelingen ontstaan. Lijkt me logisch; als ik 6 uur niets gegeten heb, dan sterf ik zowat van de honger. Met een beetje geluk heb ik geen accidenten op de baan, wanneer ik mij zo snel mogelijk naar huis rep. Wanneer ik dan thuis kom, moet alles eraan geloven. Onschuldige koekjes. Crackers met krabsla. Geen remmen, zo lijkt het dan. En dan eet je plots weer te veel en heb je een overvol gevoel. Mijn bloedsuikerspiegel lijkt op dat moment dan waarschijnlijk op de ECG grafiek van iemand met hartritmestoornissen. Dus, wat onthouden we? Als je lang niets eet, dan zakt je bloedsuikerspiegel waardoor je je moe en slap voelt wat dan misschien wel resulteert in een vreetbui. Niet goed dus.
3. Je metabolisme krijgt een boost
Aha. Dat is interessant! Als je je beperkt tot drie grote maaltijden per dag, dan wordt je metabolisme zodanig afgesteld dat het slechts volledig gaat “draaien” wanneer je eet. In de tijd tussen deze drie maaltijden schakelt je metabolisme als het ware over op een “spaarstand”. Het is dus beter om je metabolisme de hele dag door te laten werken.
Conclusie?
De grote meerderheid gelooft in meerdere, kleinere porties per dag. Hier en daar vind je nog andere meningen, namelijk dat het er niet toe doet hoeveel keer je eet per dag, maar hoeveel je in totaal eet. Ik kan alleen voor mezelf spreken natuurlijk; ik eet het liefste meer dan 3 keer per dag. Ik heb het dan over gezonde tussendoortjes die mij ervan weerhouden om gigantische hoeveelheden snoep en chocolade binnen te schrokken wanneer ik een “hongertje” heb. (dit lukt niet altijd overigens 😉 ). Maar kijk, iedereen zijn lichaam reageert anders. Wat voor de een kan, is voor de andere uit den boze. Ik ken mensen die gerust een halve dag niets kunnen eten, en hier helemaal geen last van hebben. Jullie kennen mijn motto ondertussen wel; luister naar je lijf!
Meer weten over snackgedrag? Deze boeken vind ik persoonlijk interessant:
[bol_product_links block_id=”bol__selected-products” products=”1001004011836748,1001004002620695,9200000009427975″ name=”Eetgedrag” sub_id=”” link_color=”499964″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”200″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”0″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”0″ admin_preview=”1″]